MEMEDEN AYRILMA HİKAYESİ-1

Aşağıdaki hikaye Aslı Kaycı’ya aittir. İsminin verilmesine ve hikayesini paylaşmama izin verdiği için kendisine çok teşekkür ederim.

 

Bebeğim 2016 Haziran’ın sıcağında normal doğumla dünyaya geldi. Memeyi almada sorun yaşamadı bunun nedeni belki de emzirmeye ilk başlayacağım an, hastane odasından herkesi çıkarmamdı. Tüm gözler üzerimizdeyken yaşayacağımız bu ilk ve özel anın mahrem olmasını istedim. Yalnızca yanımızda bebek hemşiresi vardı.
Ertesi gün eve geçtiğimizde meme uçlarımda acı hissetmeye başladım. Lansinoh kullanıyordum ama işe yaramıyordu.  Bebeğim o zamanlardaki tabirimle minik bir jaws gibi ağzını açıyor ve ben korku yaşıyordum resmen. Günlerce devam etti ve ben bunun yanlış pozisyondan kaynaklandığını öğrendim. Geceleri her emzirmeye uyandığımda emzirme gruplarından sürekli bilgileri okuyor, başıma gelebilecekleri, deneyimli annelerin anlattıklarını okuyordum. 6 ay boyunca bebeğim her istediğinde emzirdim. Bol bol su içtim, normal şekilde yemeğimi yedim. Yaz mevsiminde doğduğu için dışarda emzirdiğim zamanlar örtü de kullanmadım, ikimiz de hoşlanmadık.

Oğlum ek gıdaya blw yöntemiyle geçti, acele etmedim, zorlamadım. Biliyordum ki ek gıda henüz onun için sadece bir tadımdı.  Yavaş yavaş ilerledik, emzirmeye devam ettim. Uyku konusunda ancak delirmiş haldeydim, oğlum odasında uyusun, akşamları erken yatsın, gündüz uykuları uzun sürsün istiyordum. Onun bir birey olduğunu kabul edip  O’na her şeyi anlatıyordum. Beni anlasın ya da anlamasın ama anlatıyordum. Ağaçları, bulutları, yağmuru vs. Bu kadar onu düşünürken uyku konusunda çok tezatlık yaşıyordum. Tek derdim uykusu olmuştu. Uyku eğitimi vermeye kalktım ama bu beni daha fazla yıprattı, kucağımda uyumak istiyordu ve ağladıkça pişmanlık duygum ağır basmaya başlayınca devam etmedim. 10 ay civarı akşam uykusundan önce emziriyordum ve gece 23:30 sıralarında tekrar emzirip yatırıyordum. Bir gece eğer oğlum uyanmazsa gece emzirmesini bitireceğim dedim. Uyanmadı, sonraki günlerde de devam etti. Demek ki gece emzirmesini sonlandırmaya o da hazırdı. Gündüz her istediğinde emziriyordum, nasılsa artık yavaş yavaş öğünlere de geçmişti. 1 yaş sonrası yürüdü oğlum. Yatağında daha hareketliydi, orada olmak istemiyordu. O kadar çabaladıktan sonra yanımıza aldık eşimle. Gece emzirmesi de bittiği için uykularım daha rahattı. Şunu da belirtmeliyim, gece yanımda olup emmek istediği de oldu ama su teklif ettim ve sorun çıkartmadı. Belki dişleri yüzünden, belki büyüme atağı zamanında suyu da kabul etmediği oldu, o zaman da emzirdim. Demek ki ihtiyacı vardı. Gündüz emmeleri hep devam etti ama artık ara öğün ve uyku öncesi olmuştu. Sabahları önce emiyor sonra kahvaltı yapıyordu.

1,5 yaş sonrası önce sabah emzirmesini bıraktık. Bazen başka şeyle ilgilenirken kendisi unutuyor, bazen ben ilgisini başka şeye yönlendiriyordum. Uyku konusunda da daha rahattım, öğlen ve gece emerek uyuyordu. Böylesi ikimiz için de daha iyi olmuştu. Bir de haftada 1 eşimle anne baba akşamı yapıyorduk. İkimizin de ihtiyacı vardı çünkü neredeyse 1 yaşına kadar oğlumun uyku düzeni için akşamları hep evdeydik. Dışarı çıkacağımız zaman şanslıydım ki anneme bırakabiliyorduk, oğlum anneannesini de çok sevdiği ve ben ona giderken geleceğimi, onu alacağımı söyleyerek ayrıldığım için annem onu bebek arabasında uyutup yatırıyordu.
2 yaş civarı oğlum emmeyi yalnızca öğle ve akşam uykusu öncesine bırakmıştı. Yazın bulunduğumuz yer çok sıcaktı ve evde akşamları vakit geçirmek işkence gibiydi. Yemek sonrası ailecek dışarı çıktığımızda uyku saati gelince oğluma hadi meme yapalım mı diyordum ya da kendisi anne meme diye istiyordu. Böylece emzirip uyuyunca yine bebek arabasına yatırıp eşimle vakit geçirebiliyorduk.
2 yaştan sonra öğle emzirmesini de bırakmaya kararlıydım. Ona tamamen bırakmadan önce “Gündüz güneş varken meme yok Arencim ama akşam ay dede olduğunda meme emebilirsin” diye anlattım. Öğle uykusu gelince kucağıma alıyordum, kitap okuyordum ona, masaj yapıyordum, saçlarını okşayıp öpüyordum. Çok zorladığı zamanlar da oldu ama hep sakin kalmaya çalıştım çünkü bir alışkanlıktan vazgeçiyordu.  Gece uyku öncesi emzirme devam ediyordu.
Bazen çok bunaldığım, emzirmeyi bırakmayı istediğim zamanlar oldu ama emzirerek uyutmak işime geliyordu açıkçası. 27 ay civarında da bir gece yine kitaplarımızı okuduktan sonra oğlum hiç emmek istemedi, ben de aklına getirmedim. Sonraki günlerde de istemedi ama dokunuyordu memelere. Böylece uykuya yatakta kitap okuma, benim sarılmam, öpmem ile kendisi geçmeye başladı. Ve bir dönem daha bizim için bitti. Elleme, dokunma bazen memeyi öpmeye çalışma hala devam ediyor. Her bebek farklı ancak önemli olan zamanla kademelendirerek, sakince ve bebeğinizi anlayarak, tanıyarak bu geçişleri yapmak ve sonlandırmak olmalı.