Alerjik bebek annesi olmak…
Siz hiç bir şeyi yerken suçluluk duydunuz mu? Kendiniz için değil, çocuğunuz için… Hiç boğazınıza dizildi mi yemekler? Tadını unuttunuz mu en sevdiğiniz şeylerin?
Herkes doyasıya pasta yerken, siz evden getirdiğiniz yumurtasız sütsüz kekinizi yemek zorunda kaldınız mı? Pazarcının uzattığı çileğe bakıp gözleriniz doldu mu hiç?
Peynirsiz kahvaltı yapmayı deneyin sadece birkaç gün…Yoğurtsuz yiyin mantıyı, hatta içinde et de olmasın. Pekmezi tahinsiz, ekmeği susamsız yiyin. Yumurtasız menemen tarifi bulun bir gün de onu deneyin. Marketteki abur cubur reyonunu pas geçin. Sakız bile çiğnemeyin birkaç gün. Kuruyemişsiz yılbaşı kutlayın, mısırsız sinemaya girin. Buzdolabını açın ve içinden hiçbir şey almadan kapatın kapağı. Karnınız ölesiye açken, kucağınızda bebek emzirin saatlerce…
Alerjik bebek annesi olmak bu ve daha fazlası demek. Ve günlerce de değil aylarca böyle yaşamak. Etrafınızda bir alerjik bebek annesi varsa ona neden diyettesin demeyin. Ye canım bir lokmadan ne olacak demeyin. Bakın gözlerine, sen çok güçlüsün deyin. Sen iyi ki varsın deyin. Biri de sorgulamasın biri de neden demesin o anneye. Biri de sadece kabul etsin…
